Kronik Hastalık ve Aile Terapisi

Dünya Sağlık Örgütü tarafından bulaşmayan hastalıklar (non communicable diseases) olarak nitelenen ve en genel anlamıyla 3 ay ve daha uzun süreli tıbbi tedavi ve rehabilitasyona rağmen iyileşmenin gerçekleşmediği, birden fazla risk faktörünün neden olduğu, kişinin fonksiyonlarının kayba uğradığı ve yaşam kalitesini önemli derecede etkileyen, sürekli tedavi ve bakım gerektiren hastalıklar olarak betimlenen kronik hastalıklar, hastalıktan muzdarip bireyde ve onun aile sisteminde tıbbi olduğu kadar psiko-sosyal desteği de gerekli kılan bir sürece işaret eder.

Nitekim, günümüzde sağlık hizmetlerinin dört temel bileşeni olarak anılan kronik bakım, akut bakım, palyatif bakım ve koruyucu bakım, hastalık sürecinin psiko-sosyal yönünü de kapsar. Bu temel bileşenlerin hedef aldığı destek alanlarının başında, kronik bakım için hastalıkla yaşama odağında, akut bakım için iyileşme odağında, palyatif bakım için yaşam sonu sorunları ile baş etme odağında ve koruyucu bakım için de sağlıklı kalma odağında psiko-sosyal destek uygulamaları gelir.

Bu ayrımlamada tanımı gereği tedavi ve iyileşme sürecinin uzunluğuyla belirginlik kazanan kronik hastalıklar, gerek etki alanları, gerek hastaların ve yakınlarının girdiği fizyolojik ve psiko-sosyal süreçler ve gerekse de onların deneyimlediği hastane koşulları sebebiyle kaçınılmaz olarak aile terapilerinin uğrak alanına dönüşür. Kronik hastalıktan etkilenen birey kadar bireyin aile sisteminin de hastalığa eşlik eden stres kaynaklarını ve duygulanımı paylaştığı ve geriye dokunulmamış kimsenin kalmadığı düşünüldüğünde, aile terapisinin kronik hastalık sürecinde oynadığı rolün önemi daha açık bir biçimde ortaya çıkar. Tam da bu nedenle kronik hastalık tedavisi görmekte olan bir bireyin, aile terapisi desteği alması bütüncül yaklaşımı destekleyen oldukça önemli bir adımdır. Medikal Aile Terapisi ve Kronik Hastalıkların Etki Alanları ile ilgili yazılarımı bu blog üzerinden takip edebilirsiniz.