Bio-psikososyal yaklaşımlarla aile sistemleri teorisini hastalıkların tedavi sürecine eşlik eden terapötik uygulamalarda bir araya getiren medikal aile terapisi modeli aslında, hastalık sürecini yaşayan aile bireylerinin hem fizyolojik hem de psiko-sosyal yönlerden iyi oluşunu sağlamak için her iki alana da dayanan psikoterapötik bir üst çerçeve oluşturmayı hedeflemektedir Böylece pek çok psiko-sosyal sorun üzerine bilgisi ve becerisi olmasına rağmen uzun soluklu psikoterapi yürütmek için çoğunlukla yeterli zamanı ve eğitimi olmayan doktorlarla eşzamanlı olarak terapistlerin hastaların psiko-sosyal durumlarını sistem dinamikleri içinde anlayarak onunla yakından ilgilenmesi sağlanabilmektedir.

​

Ailenin hastalığa ayak uydurma sürecinde etkili olan aile uyuşumu, açık iletişim, problem çözme becerileri, hastalığın seyrinde ve bireylerin yaşam döngüleri içerisinde ailelerin değişen rollere uyum sağlama becerileri, dıştan gelecek desteğe açıklığı sağlayacak esnek sınırlar, umudu koruyabilme kapasitesi, hastalıkla ilgili normallik algısı, evlilik memnuniyeti ve finansal dengesizlik gibi değişkenlerin de göz önünde bulundurulması uygulanacak aile seanslarının etkililiğini arttırabileceği düşünülebilir.

​

Kronik hastalık sürecinde ailedeki bireylerin hasta bireyle ilişkilerinde ve kendi yaşam döngülerinde yaşayabilecekleri değişimler ve güçlükler kadar çiftlerin içinden geçtiği zorlu psiko-sosyal yükler de önemlidir. Özellikle, kronik hastalığın çocuk tarafından deneyimlendiği durumlarda; hastalık sürecine uyum sağlama, günlük işlerdeki rol değişimleri ve daha geniş ölçekli ilişkisel/ duygusal rol değişimlerine ayak uydurma, kendi rutinlerini değiştirme (örn. beslenme alışkanlıkları, sigarayı bırakma, etkinlik seviyesini arttırma, gününü ilaç saatlerine göre organize etme, vb.) gibi faktörler çiftlerin psikososyal yüklerini arttırmaktadır. Medikal Aile Terapisi seanslarında terapist, hastalık sürecinin daha en başında hastalığa bir anlam bulma güçlüğüyle karşılaşan çift ve ailelere tedavi süreci ve sonrasını içeren bir görüşme planıyla eşlik eder. Danışanlar terapi sürecinde özellikle bakım üstlenenin üzerine aldığı sorumluluk, kayıp ve yas duygusunu karşılama ve sağlık bakım topluluğu ile kurulan ilişkiye kadar pek çok farklı stres kaynağıyla mücadele etme yolları keşfederken, kendi başa çıkma ve uyum sağlama yöntemlerini geliştirirler. 

​

Duygu Başak Gürtekin tarafından yazılmış olan bir kitap bölümünden alınmıştır.

Kitap yayına hazırlanmaktadır.